De grensovergang Ghana - Togo bij Wli verloopt vlotjes. Ghana uit is geen enkel probleem, al waren zij de eersten die opmerkten dat de auto niet rood was, wat wel in de papieren staat. Togo in ging wat lastiger. De douane wilde de auto inspecteren en de politieman kon nauwelijks lezen en schrijven. Via een prachtige groene route rijden we naar Dzogbegan, waar we het klooster Abbey de l'Ascension (N7, 14,231 E00, 41,859) opzoeken. We mogen kamperen op hun terrein (je mag een donatie doen).
De Belgische broeder Claude geeft ons een rondleiding over de landerijen van het klooster. In samenwerking met de omringende dorpen verbouwen ze daar koffie, citronella, hardhout, etc. Heel interessant om dit allemaal te zien. Dit is een voorbeeld van een goedwerkende, kleinschalige "ontwikkelingshulp"
Via de scenic route rijden we naar Atakpame. Volgens de Lonely Planet is Restaurant Wadjo een uitstekend restaurant. We hebben nog nooit zo slecht gegeten. Daarentegen bij Kafete Mamado kun je super eten. Terwijl de anderen aan het shoppen zijn, regel ik een slaapplaats voor die nacht. Bij Hotel Sahelien mogen we op de parkeerplaats staan. Daar aangekomen met drie auto's, blijkt het niet veel meer dan een bouwput te zijn waar we maar net aan in passen.
De dag van het afscheid van Didi, Heike, Slade, Vicky en Krissy. We eten nog een gezamelijk ontbijtje en dan gaan zij zuidwaarts en wij naar het noorden. Na 10 weken samen te hebben gereisd, zijn we weer helemaal op onszelf aangewezen. Wel vreemd om geen Landy of Mercedes G in je spiegels te zien, maar ook wel een lekker idee weer iets te kunnen gaan doen, zonder dat eerst met zeven personen te moeten overleggen. Wij gaan naar Fazzao hotel / national park (N8, 41,659 E0, 46,526), wat volgens de LP heel mooi moet zijn. Het park is gesloten, het hotel een puinhoop en een nachtje kamperen zonder faciliteiten kost 5000CFA (veel te veel voor lokale begrippen). We zijn maar weggegaan. Via Sokode rijden we naar Bafilo. Een schitterende bergroute met de overbekende 'crack' in de berg, waar de weg zich opsplitst. Vlak voor Kara komen we per ongeluk langs een hotel/camping Marie-Antoinette (N9 30,614 E01 12,532). Schoon, nieuw, en vooral erg vriendelijk personeel. Het restaurant was goed alleen moesten we wel op ons beurt wachten, er was een Tgolese minister aan het eten met een hele delegatie hoogwaardigheidsbekleders (en politie natuurlijk).
We voelen ons thuis. We worden wakker met het waterbed gevoel. Licht wiegend met het geluid van zacht klotsend water. Blijkt dat de beveiliging onze auto aan het wassen is terwijl wij nog op bed liggen. Als je weet dat wij altijd voor half zes wakker zijn dat weet je dat dit mannetje wel heel vroeg zijn best deed. We wilden via Pya (geboorteplaats van de president) naar Nadobe rijden, blijkt dat ze de militairen heel Pya afgezet hebben. We bezoeken nog een werkplaats voor gehandicapten Codhani Artisanal (net voor Niamtougou). Hier maken ze hele mooie souveniers en waar we dus ook heel wat gekocht hebben. We gaan via een hele mooie route door de bergen naar Nadobe (net voor Kande linksaf). Dit gebied is bekend om z'n fort huizen (tata's). Taberma dorpen zijn heel gaaf om te zien maar de mensen zijn heel volhardende donnez-moi's. We logeren (slapen gelukkig wel in onze eigen tent) en eten bij onze gids Liberia. De vrouwen dragen lippiercings (steentje in hun lip) en hebben oorbellen met hele grote gaten. We kopen een paar van deze oorbellen van Liberia's oma als cadeautje. Het eten is een hele belevenis. Je krijgt fufu met kip waarvan z'n voeten in z'n kop zijn gepropt en een slijmerig sausje. Ach dan kunnen de honden nog wat te eten krijgen. Nou vergeet dat maar, zowel de kippevoeten als de kop worden in z'n geheel naar binnen gewerkt door Liberia. Het enige dat overbleef voor de honden was het uitgespuugde snaveltje (en misschien de teennagels).
's Ochtends om half zeven krijgen we een demonstratie traditioneel Taberma dansen. Eerst een liter palmwijn naar binnen gieten en het feest kan beginnen. Als ontbijt maken ze weer verse fufu met de restjes van de kip van gisteravond (blijkbaar was toch nog niet alles opgegeten). Het liefst willen we bij Nadobe de grens over naar Benin, maar we zijn het geschreeuw om cadeaux zat en we weten niet zeker of we bij die grensovergang wel een visum kunnen kopen. Dus rijden we terug naar Ketao waar het de snelste grensovergang is die we tot nu toe hebben meegemaakt. Op naar Benin!
Na Benin zijn we weer terug in Togo maar nu aan de kustzijde. Togo is maar heel smal dus dat duurt geen dagen. We hebben al die tijd nog niets gehoord van de Landy en de G en we hopen een beetje dat ze misschien nog in Togo zijn. We informeren bij Alte Munchen (een heel bekend en duur Duits restaurant in Lome), want daar zouden ze zeker naar toe gaan (vlees). Helaas wisten ze niet of ze daar geweest waren. Vlgs de LP is er een goede camping bij Lome (Robinson Plage). We mochten daar kamperen op de vuilnisbelt voor 6000CFA. Dus niet, dan bij de buren Le Ramatou (N6 09,115 E01 18,136) waar we voor 1000CFA 1 meter vanaf strand staan. De kust brokkelt hier wel heel erg af en ze vragen of we voor de zekerheid wat verder van de kant af willen gaan staan.
De grens Togo-Ghana is 5 km vanaf Lome. Wat een geklooi om daar door te komen (geef mij de kleine grensovergangen maar). Er staan zo'n 50 fixers om je te helpen. Ze denken zelfs dat je hulp nodig hebt voor het parkeren. Al roep je in alle talen nog zo hard dat ze op moeten rotten, ze blijven 'helpen'. We komen na wat heen en weer rijden (en zonder een fixer te gebruiken) toch Ghana binnen.
Abbaye de L'Ascension (N07 14,231 E00 41,859) Gaaf klooster waar je mag kamperen.
Atakpame, hotel l'Sahelien heeft alleen een heel klein parkeerplekje waar ze vollop aan het bouwen zijn. Kamperen en eten geen aanrader. Wadjo is een heeel slecht restaurant maar Kafete Mamado heel goed.
Fazzao Hotel/Nat Park (N08 41,659 E00 46,526) Slecht en duur en park is in ieder geval in november nog dicht.
Kara, hotel amping Marie Antoinette (N09 30,614 E01 12,532). Heel erg goed en schoon, ook het eten is goed.
Nadobe (Taberma dorpen) Neem een gids want anders wordt je gek van de donnez-moi's. Wel een interessant gebied om te zien.
Ketao, heel goede grensovergang naar Benin.
Lome, Camping Robinson Plage is zeer slecht en duur. Le Ramatou is redelijk (N06 9,115 E01 18,136) Restaurant Alte Munchen, duur maar wel lekker (wel erg duits).