De grensovergang verloopt heel soepeltjes en voordat we het weten zijn we weer in Zuid-Afrika. Hier kan je weer vette happen eten, gewoon pinnen met je bankkaart ipv creditkaart en kan je weer voor redelijke prijzen joghurt kopen. We rijden om ong. 2 uur het Kruger binnen en om 14.30 rijden we het park in op weg naar Skukuza want in Lower Sabie is geen plaats meer. We hebben 3 uur de tijd om daar te komen e we moeten toch een klein beetje doorrijden om op tijd te zijn om een kampeerplekje en nog veel belangrijker een huisje te regelen.Het landschap ziet er mooi uit, alleen zien we vrij weinig dieren. Uiteraard maken de drie olifanten die we tegenkomen een aanvallend gedrag zien en m'n gevoel voor olifanten is direct weer terug.
Skukuza blijkt een dorp op zich te zijn met bank en restaurants etc. en met mooie huisjes (rondavels genoemd) vvor weinig. Monique en Ralph helemaal gelukkig dat ze hun tent niet hoeven op te zetten en dat ze lekker binnen slapen in de kou. Wij slapen zowieso liever in de tent dus wij gaan gewoon op de camping staan. Omdat het nogal koud is en omdat het eten in het restaurant niet duur en goed is, gaan we uit eten. Heerlijk 3 gangen buffet met een lekker flesje wijn en een mooie plek.
Omdat we maar niets zien ga ik aan m'n ogen twijfelen. Ik geef toe dat m'n ogen niet erg best zijn maar in het Kruger lag het echt niet aan m'n ogen.want we zien op een grote afstand toch 5 leeuwen in het gras.De hele dag slecht weer en geen dieren. Gelukkig hebben we de walkie talkies dus kunnen we in ieder geval gekkigheid tegen elkaar uitkramen. We rijden naar Satara camp en we regelen een nightdrive, misschien dat we dan meer zien.
We gaan weer lekker uit eten en om 8 uur zitten we met truien, jassen en dekens in de gameviewauto. De bestuurder is een dikke stoer vervelende vent, die onwijs stomme opmerkingen maakt en dan nog denkt dat hij heel erg grappig is. Daarbij komt dat hij geen spotlichtbediener bij zich had en dat de bezoekers zelf de lichten moesten bedienen en dat hij twee vaste lichten had die vlak naast de auto schijnen. Alle dieren die er gespot zijn, zijn niet door de ranger gezien maar door de bezoekers. We hebben wel gave dieren gezien, zoals gentkat, nijlpaarden, olifant, jakhalzen, hyenea's etc.alleen we kregen een beetje het idee dat het veel meer had kunnen zijn als de ranger iets meer z'n aandacht had besteed aan het spotten ipv aan de jongen die naast hem zat!!!!!!!!
Op het moment dat we besluiten om het Kruger uit te gaan zien we eindelijk wat dieren en we bliiven dan toch nog maar een nachtje. We gaan terug naar Satara om een huisje op tijd te regelen en dan blijven we daar maar want het is al 16.30 u en mag je nog maar 1 uurtje in het mooie avondlicht om te rijden. Peter en Ralph leven zich uit op de bbq en steken een lekker vuurtje aan met slecht brandend hout. Uiteindelijk hebben we genoeg brand om het vlees te bbq-en en eten we op z'n zuid-afrikaans een braai.
Nou dat Mohollohollo goed is, is zeker. Allereerst gaan we kijken bij het rehabilitatie centrum kijken en om daar te komen moet je door een soort miniwildparkje heen. We zagen in 5 minuten meer dan dat we gedurende een halve dag in ht Kruger zagen. Helaas waren we ietsje te vroeg bij het centrum en moesten we wachten tot 3 uur totdat de rondleiding gegeven werd. Wij wilden even lunchen maar vanwege het bordje dat je daar moest uitkijken voor "dangerous animals" hebben we dat maar niet gedaan. We zijn bij het benzinestation maar even wat vette happen gaan halen als lunch.
Bij Mohollohollo vangen ze dieren op die gewond zijn of waar geen plek meer voor is. Een soort stichting AAP maar dan voor alle dieren uit dat gebied. Allereerst krijg je uitleg over het doel, dan een video over wat ze al met al tegengekomen zijn maar het beste was nogwel de gepassioneerde uitleg over de destructieve methoden van mensen om van "lastige" dieren af te komen en het lange termijn effect daarvan. Zeer indrukwekkend!!. Dan krijg je een rondleiding langs de opgevangen dieren, waarbij heel veel roofvogels met bijv 1 vleugel, of die gered is van een vergiftigingsdood. Peter en ik mogen allebei met een handschoen aan de gieren voeren. Wat zijn die groot en mooi. Deze vogels worden gebruikt voor educatieve doeleinden. Maar er zijn niet alleen vogels maar ook wat leeuwen, waarvan 1 leeuw 1 van de bezoekers trakeerde op een besproeing. Deze man hoeft niet bang te zijn dat een hond hem aan zal vallen nu hij zo naar leeuw ruikt!!!
Het mooiste van alles vonden wij het bezoek aan de cheetah!!. De cheetah had 3 weken daarvoor twee jongen gekregen en wij waren de eerste bezoekers die heel voorzichtig even mochten kijken. Moedercheetah vondt het blijkbaar helemaal niet erg dat we kwamen kijken want ze haalde ze uit het hok en ze kwam ze echt laten zien. Wat is dat een mooi gezicht en wat zijn de geluidjes die ze maakt om haar jongen te roepen onwijs gaaf. Helaas moesten we weg, maar het liefst hadden we daar nog uren willen zitten en gewoon kijken.
Ralph wil graag de tent opzetten voordat het donker wordt dus gaan we gauw op zoek naar een camping want het wordt al wat laat. Helaas komen we in het donker aan bij de Mohollhollo camping aan die een paar km verderop ligt. We zijn de enige campinggasten en we worden als koningen ontvangen door de beheerster. P & R gaan nog op zoek naar een tv maar helaas is die er niet. Nu zal Ralph dmv sms-en op de hoogte gehouden moeten worden over de wedstrijd Ned-Letland en Duitsland-Tjechie.
Na al deze verwennerij gaan we richting Blyde River Canyon rijden. Een mooie route door de bergen die naar Graskop gaat. Helaas vinden wij de omschrijvingen van de Lonely Planet over de View of The world etc een ietwat overdreven. Mooi maar niet bijzonder. We zitten nu hoog in de bergen en dat voelen we heel goed aan de temperatuur, afgrijselijk koud!. We gaan met z'n vieren in een huisje met tv zodat we misschien ietsje warmer zitten en dat we de wedstrijd Engeland-Portugal kunnen zien. M&R offeren zich op om in het stapelbed te slapen en wij hebben het tweepersoonsbed.
Monique maakt hele lekkere kip-curry en we kijken een film op tv (dat is wel een heeeele lange tijd terug dat we dat gedaan hebben. We zijn zo moe dat als de voetbalwedstrijd uitgezonden wordt we allemaal omvallen van de slaap en we maar naar bed gaan. Zoals blijkbaar gebruikelijk in Zuid-Afrika is er geen verwarming in huis dus sterven we het af van de kou. En iedereen maar denken dat Afrika zo heet is. We hebben het al bijna 6-7 maanden niet echt meer heet gehad.
We gaan via de scenic route richting Pretoria en we stoppen even bij de "niet indrukwekkende" watervallen MacMac. Misschien ligt dat wel aan de naam.We hadden het idee om richting Hartebeespoordam te rijden omdat ik zonodig naar souveniers wilde kijken maar het werd al wat later. Dan maar, zoals gewoonlijk, even wat anders doen. Bij Pretoria zien we de borden HIGHJACK RISK, als je niet zou weten dat dit vooral als waarschuwing bedoeld is voor de zwarte taxi's, zou je bijna bang worden. Omdat we nu in de buurt van Johannesburg komen en we weten dat Slade en Krissy (zie begin trip) daar logeren, bellen we die even op om te ontdekken dat ze de volgende ochtend naar Durban vertrekken. Omdat we heel graag nog even willen zien en hopende dat we bij Slade z'n zus kunnen blijven slapen rijden we naar Vorna Valley toe. Zoals wel eens vaker gebeurd bij ons duurt het allemaal ietsje langer dan gedacht en we komen daar pas tegen een uur of 5 aan. We kunnen niet blijven slapen dus bellen we Andre (collega) op om te vragen of we een dag eerder kunnen komen. Geen enkel probleem, dus de slaapplaats is opgelost. Nu moeten we alleen in de spits dwars door Johannesburg heen en helaas voor Ralph en Monique moeten we in het donker rijden. Wij weten uit eigen ervaring dat rijden in het donker niet echt leuk is, maar helaas het is niet anders. Zoals we bijna altijd hebben gedaan, ongeorganiseerd en van plan blijven veranderen rijden we Heidelberg binnen. Andre is wat later dus halen we de sleutel op bij de buren en halen alvast wat te eten voor de avond. Als we de boodschappen in de koelkast willen leggen ontdekken we dat Andre 8 T-bones en 5 kilo boerewors (sausijzen) voor ons heeft klaargezet. Ondanks dat je zou verwachten dat je er eens aan zou wennen aan de gastvrijheid, zijn we toch weer flabbergasted. Gezellig bijkletsen met Andre en dan lekker naar bed in onze "eigen" kamer. Ralph en Monique mogen in Andre's tweepersoonsbed slapen.
Ondanks dat Andre pas om 3 uur thuis kwam is hij alweer vroeg op. Ralph en Monique bellen Nathalie (verhuurster van de Landcruiser) op hoe laat ze de auto bij haar kunnen brengen in Pretoria. Blijkt dat ze nog in Swasiland zit en niet in Pretoria, niet leuk en ook niet zoals afgesproken. Dus gaan Rqalph en Monique maar met Andre naar de fabriek (Avery) kijken en wij gaan naar Eastgate waar we de vorige dag al naar toe wilden. We kopen een paar hele gave boeken over Afrika voordat we met z'n vijven lunchen bij Mugds and Beans. Andre gaat met Ralph en Monique terug naar Heidelberg om de spullen in te pakken en om de huurauto naar Pretoria brengen.
Als wij bij Andre aankomen blijkt dat er een raam ingeslagen is van de gehuurde landcruiser. Gelukkig is er niets gejat maar het is wel weer een rompslomp en niet leuk. Nadat Ralph en Monique aangifte hebben gedaan bij de politie gaan ze de auto naar Pretoria brengen. We spreken af bij het vliegveld om daar met z'n allen afscheid te nemen onder het genot van een overheerlijke pizza.
Na het inslaan van het ruitje, vertrouwen we het niet meer om onze auto naast het huis te parkeren, maar gelukkig mogen we de zebra bij vrienden van Andre stallen.
Bij Baillies gaat Peter zelf sleutelen terwijl ik aan de website werk. Het duurt allemaal wel wat langer dan ingeschat, dus bellen we Dennis en Heather op om ons op te komen halen. Helemaal te gek om ze weer terug te zien. Dennis is helemaal door het dolle heen want hij heeft net een Austin Martin gekocht (een James Bond auto). Niet alleen een auto maar ook een puppie, en een schatje, een boxertje Lennox. Na de kou van afgelopen dagen is het heerlijk warm bij Heather in huis en rozig kijken we naar Dennis z'n eerste televisieoptreden en daarna eten we een zeer uitgebreid diner.
's Avonds heel gezellig en op ZA manier gebraaied met de hele familie inclusief oma, tantes etc.
's Avonds zijn we heerlijk met z'n vieren naar de film Shrek-2 geweest. We lachten zo hard met z'n vieren dat de hele zaal omkeek. Zijn wij het nou die het zo naar ons zin hebben of is de rest van de wereld gewoon wat chagerijnig???
We gaan in Durban op zoek naar een grotere GPS maar waar we ook kijken, nergens is het type dat wij willen op vooraad.
Om 5 uur rijden naar Pinetown naar Paul en Julia. Die wonen in een hele chique buurt en een schitterend huis boven op de berg uitkijkend over Durban. Heerlijk gegeten en lekker gekletst, foto's bekeken (Julia is natuurfotograaf van beroep), alleen konden we niet binnen slapen omdat ze nog meer gasten had. Nou zijn wij niet voor 1 gat gevangen, we hebben gewoon de tent open geklapt en hebben we midden in zo'n rijke buurt boven op de auto geslapen. Alleen een heel klein beetje lastig omdat wij altijd 's nachts moeten plassen. In Nederland hadden we waarschijnlijk wel een bekeuring gekregen want we hebben gewoon in het gootje geplast, (zelfs tanden gepoetst) bij gebrek aan een beter alternatief. Ook konden we hier onze electrische deken niet aanzetten en het was heeeel erg koud zo boven op zo'n berg, brrrr. Ondanks alles wel heerlijk geslapen.
Na het ontbijt even naar de fabriek van Paul kijken. Hij maakt de bodies voor vrachtauto's, die worden van polyester gemaakt en de stank van ethylacetaat is overweldigend. Uiteraard werken ze zonder maskers (al zijn die wel aanwezig). Dan nemen we afscheid en gaan we zuidwaarts, richting Pennington. We slapen nog 1 nachtje bij Slade z'n vader voordat we echt op weg gaan naar Kaapstad, via de Wildcoast en Transkei (wat zo gevaarlijk moet zijn volgens een aantal mensen). We besluiten om voor de laatste keer (dit jaar) om Slade en Krissy uit eten te gaan dus taaien we af naar een restaurant die gerund wordt door een Nederlander Bob Scherius. Blijkt dat het een camping is Rivervalley Campsite dat er erg leuk en zeer goed verzorgt uit ziet en aan een natuurreservaat vol met vogels ligt.
We ontmoeten nog wel twee Australische overlanders, Rupert en ????die tijdelijk in een piepklein huurautotje rijden. Blijkt dat zij een hele tijd met Ralf en Susan (Duitsers die we in Malawi/Mozambique hebben leren kennen). Het hilarische boek Down Under van Bill Bryson (die zelfs Peter aan het lezen heeft gekregen) blijkt van Rupert te zijn geweest en die hij verloren was in Malawi. We proberen een praatje te maken, maar de herrie is te groot, dus spreken we af om wat later bij de auto te praten. Helaas duurde het vrij lang en afgedraaid zijn we naar bed gegaan. Later hebben we ze nog wel gehoord maar we sliepen al.
We doen rustig aan en we rijden richting East Londen. Misschien dat we Mario (van de lamp in Moz) hier zien. Helaas was hij nog in Joburg en het stadje is niets aan dus besluiten we om maar door te rijden. De camping in East Londen ziet er zo shabby uit dat we verder zoeken. Onderweg zien we een kaasboerderij en opeens hebben we allebei heel veel trek in kaas. Heerlijk gelunched met allerlei lekkere kazen. Een flink aantal km ten zuiden van East Londen moet een camping zijn bij Cove Rock. Staat nergens een bordje maar we vinden de camping toch. Midden in de duinen, aan het water, een heerlijk rustige camping, Lagoon Valley Resort, waar we relaxen en waar Peter (voor het eerst in de 4 jaar dat we samen zijn) een boek zit te lezen. OK het is niet zomaar een boek maar Down Under vanBill Bryson, maar toch is dit een primeur.
Het is mooi weer en we rijden rustig langs de kust, via Port Edward naar Port Elizabeth. In een van de toerisinfoblaadjes stond iets over hug-a-cub. Super toeristitisch en eigenlijk tegen m'n principes, maar toch wilden we graag een keertje een baby leeuwtje vasthouden. Dus wij, in de regen, op zoek naar Ocean View. Komen we door een piepklein gameparkje met wat giraffen en zebra's totdat we bij een hek komen waar we moeten betalen (R25 p/p). Je kan dan door een hok rijden met een troep leeuwen. We voelen ons zeer beschaamd, dat wij dit doen. Lopend kan je dan nog langs de witte leeuwen en tijgers. Open ruimtes met hekken erom heen zonder enig vermaak voor de dieren. Oh wat voelen wij ons schuldig als we er lopen. Schuldig en zijknat (regen), als je zoveel leeuwen ziet dan zie je al de foto's over leeuwen die gefokt worden voor de jacht. Ondanks dat ze garanderen dat deze leeuwen voor dierentuinen en gameparks gefokt worden, hebben we onze twijfels.
We zijn er nu toch, dus gaan we toch ook maar babyleeuwtjes aaien. Bij het restaurant kan je voor R35 p/p het hok met de welpjes in. Oh wat is dat schattig, 7 weken oud en ze maken van die schattige geluidjes. Met de modderpoten en kleddernatte, zachte vacht lekker knuffelen. Peter gaat ook het hok met de 7 maanden oude welpen in. Ze proberen de tas te pakken en 1 van de mannelijke welpen is heel duidelijk in de aanvalshouding. Peter tilt er eentje op en dan valt pas op hoe groot die kleintjes al zijn. Geeft je een goed idee hoe groot ze eigenlijk wel niet zijn. Het regent nog steeds en we willen liever niet kamperen in de regen. Dus rijden we door naar het zuiden in de hoop dat de regen op houdt.
We rijden langs de R102 en niet op de hoofdroute, in de hoop een camping te vinden. Nop, niets, en als we een backpackers zien en bellen, blijkt die dicht te zijn. Mooie route langs de R102 maar het wordt al donker en we willen toch wel een plek om te slapen. Dan maar naar Tsitsikamma, veel teduur voor alleen maffen (je moet ook voor het park betalen, Stormrivier (niets). Dus in het pikkedonker doorrijden Zien we opeens vlak voor Plettenburg, Aventura camping. Koud maar zeer goed plekje.
Als we wakker worden zien we pas wat voor een mooi plekje dit is, aan een lagoon, allemaal bomen ruime grasvelden, maar ook wasmachines, drogers, heerlijke douches etc. Menig europese camping kan hier een voorbeeld aan nemen. We doen rustig aan, doen de was (waarschijnlijk de laatste keer in Afrika), lezen en lekker in het zonnetje zitten.
Om 1 uur rijden we naar Knysna (35km), want ik wilde graag terug naar de winkel waar ik een fotolijst gezien heb (7 mnd terug). Het is zaterdag en de winkels zijn s' middags dicht. Het is het weekend van het Oesterfestival en we gaan even bij het waterfront kijken. Het is onwijs druk en dwars door de mensenmassa heen wurmend gaan we op zoek naar de winkel waar ze de picture frames (Bitou) verkopen die ik wil hebben. Binnen een paar minuten raken we aan de praat met de eigenaresse Claudine. Dit eindigd al gauw in de vraag "Waar slapen jullie vannacht". Zoals gewoonlijk wisten we nog niet waar we die nacht zouden doorbrengen, maar we werden direct uitgenodigd om te blijven logeren bij Claudine. Het is ongelooflijk hoe gastvrij de mensen hier zijn. Om 5 uur komen bij het huis van Claudine, in de heuvels van Knysna, uitzicht over de baai en een onwijs leuk huis. Heerlijk zitten kletsen over kunst en reizen. Claudine biedt zelfs haar tweepersoonsbed aan, maar wij zij al blij met de twijfelaar. In ieder geval is het warmer dan buiten slapen, en zeker gezelliger.
Lekker ontbijten in een heel gezellig huis, doet je wel naar thuis verlangen. Claudine biedt aan om te blijven en geeft het nummer van het alarm zodat we zo naar binnen kunnen. Heel lief maar wij willen door naar Kaapstad, dus nemen we afscheid van weer een superlieve zuid-afrikaanse en we beloven foto's op te sturen van alles wat we in Afrika gekocht hebben aan kunst. We nemen nog even een kijkje bij Feathers Galerie, met super gave beelden, maar ze zijn te duur (Cheetah R3000, Zebra R1500). Dan gaan we nog op zoek naar een grote giraf. Bij zo'n stand langs de kant van de weg kopen we nog een beeldje uit Kameroen, een zebra (blijkt thuis vol met houtworm te zitten). We gaan met 1 van de kunstenaars op zoek naar een grote (>2m) maar ook mooie giraf. Alles is of te groot of niet mooi of afgrijselijk duur. Dus dan maar geen giraf. Wel weer heel aardige kunstenaars ontmoet en we krijgen zelfs een hndgeschilderde kalebas.
We gaan uiteindelijk door richting Kaapstad. Vlak voor Hermanus bellen we Sandra en Ollie (duits stel die we in Malawi ontmoet hebben) om te horen waar zij logeren. Blijkt dat ze in Kaapstad logeren, dus rijden wij ook maar door.
De schemer treedt al in als we Kaapstad in rijden, schitterend uitzicht op de Tafelberg met ondergaande zon. Met tranen in m'n ogen rijden we verder. Dit is ons einddoel en we realizeren ons opeens dat dit het einde is van onze reis. We hebben nu al heimwee!!!!!!!!! Zoals gewoonlijk rijden we weer eens in het donker. Kaapstad in het donker en dan op zoek naar een slaapplek met parkeerplek. Van de enen plek naar de andere, gelukkig hebben we een hele goede kaart want anders hadden we het nooit gevonden. Uiteindelijk belanden we bij de Oaklodge, waar Sandra en Ollie ook logeren. We nemen een flat zodat we alles kunnen inpakken voor de terugreis. Het stormt en het is afgrijselijk koud, dus is het eigenlijk wel lekker dat we binnen slapen. Al sluiten de (enkele) ramen niet en is er, zoals overal in ZA, geen verwarming. Gelukkig is er in het hotel een bar met open haard om je aan te warmen.
's Morgens zien we Sandra en Ollie weer, zij gaan de Tafelberg beklimmen en wij gaan shoppen en even naar de shippingagent (JAS)om te horen wanneer we de auto kunnen brengen. We worden onwijs aardig geholpen en we mogen direct al spullen achterlaten. Uiteraard doen we dit direct, zodat we meer ruimte hebben om spullen te kopen. Dan gaan we bij 4X4 Mega World onze spullen ophalen die we in Joburg al besteld hebben. Het ladensysteem is zo zwaar dat ze met 5 man het pak op de auto moeten laden. Maar uiteindelijk lukt het wel, en we brengen dit pak diret naar Jas toe.
We eten een hele vieze gegrilde kip op het Blauwbergstrand, met uitzicht op de Tafelberg en walvissen vlak onder de kust. Bijna te mooi om waar te zijn. De kip is zo vies dat we besluiten om de kip aan de meeuwen te voeren. Binnen 1 minuut waren we omgeven door meeuwen, die brutaal zelf wel een hapje kwamen stelen. In Kaapstad hoort het nu te regenen maar eindelijk hebben wij een keer geluk met het weer, de zon schijnt. Het is niet echt heet want tenslotte is het winter, maar het is wel heel lekker zo in het zonetje.
We drinken 's avonds gezellig wat met Detlev (eigenaar van Oaklodge) en we gaan uit eten met Sandra en Ollie bij een onwijs goed Thai restaurant. Het einde nadert!!!!!!!!
Vandaag gaan we naar Kaap de Goede Hoop. Maar eerst naar de penguins, nou dat is ook net een dierentuin. Peter houdt angstvallig zijn mond om te voorkomen dat al die OAD hollanders denken "dat we erbij horen". Welcome back in the real world, dan besef je opeens weer dat we terug gaan naar het rijke westen. We zijn ok toeristen, maar even willen we dat besef nog niet hebben omdat we ons zo thuis voelen in Afrika.
Langs de mooie kust rijden we richten de Kaap als we opeens een grote zwart witte buik boven het water zien uitkomen. Eerst denk ik at het een orca is maar het is de buik van een Right Whale Wat is dat toch een magnefiek mooi gezicht!!. Als we het parkeerterrein oprijden zien we een baviaan met drei verschillende ijsjes in z'n poten, lekker smullend ijs etent. Blijkt 1 van die ijsje s van Sandra te zijn, ondanks haar ervaring is het de baviaan toch gelukt om het ijsje te jatten. Dit zal wel de laatste keer zijn dat we Ollie en Sandra zien dus even een bak thee om afscheid te nemen. We worden nog even belaagd door bavianen, waarbij Ollie in z'n poging ze weg te jagen bijna in z'n hand gebeten wordt. We gaan met het kabelbaantje omhoog en boven vergapen we ons aan het schitterende uitzicht van de twee oceanen die hier bij elkaar komen. We lopen terug en gaan langs het punt waar de Hollanders voor het eerst voet aan wal gezet hebben. Op dat moment ging de zon onder en we worden verrast door een van de mooiste zonsondergangen die we gezien hebben. Alles is goudgekleurd. We willen' natuurlijk foto's maken bij het bord van Kaap de Goede Hoop in dat gouden licht. aar de hele tijd gaan er mensen voor staan, gefrusteerd roep ik of het misschien 1 seconde mogelijk was om een foto te maken. En ja hoor iedereen wijkt even en dan is het net alsof wij daar alleen zijn. ONS EINDPUNT!!!!!!!!!!
We rijden in het donker terug richting Kaapstad, nog niet wetend waar we slapen, als we opeens een bord zien van een camping. Millers Point, wel een slagboom, maar die staat open en er is niemand te zien. We zijn brutaal, zetten de auto neer en gaan een kijkje nemen bij een mooi restaurant naast de camping. Bij Black Merlin eten we ons afscheidsdiner, met allemaal verschillende soorten vis (wel ietsje pietsje duurder dan Mozambique). Heerlijk romatisch gegeten met weemoed terugdenkend aan dit hele bijzondere jaar. We raken in gesprek met de eigenaar, blijkt een engelse backpacker te zijn die hier zijn plekje gevonden heeft!!!!
Als we terug komen op de camping zien we nog steeds niemand, dus we zien wel of we hier mochten staan.
's Ochtends heerlijk verwent met ontbijt op bed, mooie katten en een schitternde zonsopgang. De douches zijn heet, schoon en de waterdruk gigantisch. Best plekje om te staan. Als we wegrijden komt de beheerder en we moeten wel R65 betalen voor de overnachting. We gaan vandaag de westkant van de Kaap bekijken en we rijden richting het kommetje. Het is nog te vroeg voor alle souvenierverkopers, dus rustig. Rijden door duingebied met allemaal protea's in bloei. Jammer dat het zonnetje niet schijnt. Opeens staan we voor een gigantische beeldenverkoop. Allemaal beeldwerken uit Zimbabwe, en we kijken onze ogen uit. We maken een keuze lijstje en we vragen voor prijzen. Uiteraard is het hier veeel en veeel duurder dan in Zimbabwe, maar ja het is in ieder geval beschikbaar. We kopen een aantal beelden en gelukkig rijden we weer richting Kaapstad. Bij Kommetje is een gloednieuwe tolweg aangelegd langs de westkant. Schitterende uitzichten over de westkust, maar voor ons is het wel eng. We rijden aan de afgrondkant naar boven en we durven af en toe niet te kijken. De volgende keer gaan we wel van Kaapstad naar de Kaap want dan rijdt je aan de bergzijde. Gelukkig mag je niet harder dan 20 km/uur rijden dus lopen geen risico dat iedereen je in wilt halen.
In Kaapstad gaan we op zoek naar een wasbak en tegels etc. We willen van alles kopen om de zolder thuis te verbouwen tot Afrika, inclusief een modderuiterlijk badkamer. We slapen bij Oak-lodge en morgen gaan we richting de wijnstreek.
We kopen van alles voor de badkamer, zoals tegels (natuursteen), modderverf, bassin, douchekop, kranen ect. We leveren alles af bij JAS en gaan op zoek naar de wijnen. Om 5 uur 's middags (wer rijden we in dat "gevaarlijke" Zuid-Afrika in het donker naar Paarl. Ziet er mooi uit, oud-hollands, en heel goed verzorgt. We zoeken een camping, maar die kunnen we in het donker niet echt vinden. Volgens de AA info moet er wel een camping zijn richting Franschehoek, en ja hoor, River Resort, zo'n echte camping. Aan de rivier dus onwijs koud, oh wat zijn wij blij met onze electrische deken. We hebben geen boodschappen gedaan, dus maken we ons laatste blikje bullybeef open en maken daar spagetti mee. het is niets dat we zo verwend zijn met al het goede vlees in ZA, maar we vinden de bullybeef spagetti niet om te vreten. Dus dan maar zonder eten naar bed. Met een hoop herrie van dronken jongelui op de achtergrond vallen we in slaap.
Het is hier zo koud dat de tent helemaal zijknat is, dus zijn we noodgedwongen rustig aan aan het doen. Ach dan maar herinpakken, dat is ook nodig. Als de tent droog is gaan we op weg naar de wijnen. We rijden richting Franschehoek als we een leuke naam zien Vrede en Lust. Klink leuk dus die gaan we proberen. Omwijs mooie ontvangsthal en proeverij en een hele leuke meid die uitleg geeft. Zitten we daar 's ochtends vroeg (10 uur) al aan de wijn. Uiteraard ben ik meteen aangeschoten, maar de wijn is dan ook heel lekker. Zelfs ik als niet echte wijnliefhebber vind het erg lekker, misschien komt dat door de ambiance. We kopen een paar flessen (achteraf hadden we hier veel meer wijn moeten kopen), en gaan op advies van de verkoopster naar Franschehoek, naar een wijnproefdag "DE Bastille".
Schitterend weer en heerlijke wijnen, om 12 uur ben ik echt als een koekie. We kopen allerlei verschillende wijnen(1 doos champagne) voordat we weer doorrijden naar Stellenbosch. Op zoek naar wijnhuizen met een meer hollandse naam, want in Franschehoek zijn het meer franse namen. Helaas is het zaterdag en dan zijn de meesten dicht, we proberen nog wat wijn te kopen van een wijnhuis NIET VOORBIJ, maar helaas zijn we genoodzaakt om er wel aan voorbij te gaan want ze zijn dicht.
Op zoek naar een camping krijgen we opeens een telefoontje. Blijkt dat Sandra en Ollie achter ons rijden, en wij maar denken dat ze al in Namibie zouden zijn. We gaan met hun mee naar een backpackers in Stellenbosch, Huis Chuffy. Niet bepaald ons type plek, maar met sandra en Ollie is het wel heel erg gezellig. We mogen in de voortuin/oprijplek logeren/parkeren/kamperen. Ollie gaat voor stroom zorgen voor de electrische deken en blower en valt kamers binnen, trekt overal stekkers uit, totdat hij een connectie heeft. Wij hadden al weer wat wijn op en lagen dubbel van het lachen over hoe Ollie aan het kloetn is. Het wordt een hele dolle avond, waardoor we een beetje het verdriet vergeten dat dit onze laatste nacht in onze tent is. We hadden het ons ietsje leuker voorgesteld, maar ach het is toch over....
We nemen voor de zoveelste keer afscheid van Sandra en Ollie, nu is het echt de laatste keer in Afrika. Op advies van Sandra gaan we naar Zevenwacht wijnhuis. Op zondagochtend om 9 uur zitten wij al te pimpelen, met lekkere kaasjes erbij. Uiteraard kopen we weer wat flessen voordat we om 11 uur naar Kaapstad rijden om de tegels te gaan kopen.
Bij de badkamertegels horen grote kiezels en op advies van de teglhandelaar gaan we die zoeken op het strand bij Blauwberg. Het is zondag, en dus helaas druk op het strand, quasie nochalant bekijken we mooie stenen en stoppen die stiekum in onze rugtas. We stoppen maar met het stenen rapen als er een paar bewakings of politiemannen naar ons staan te kijken. Het zal wel niet mogen dat we stenen meenemen dus uitkijken geblazen. Ooit heb ik m'n baas gepest met het meesjouwen van stenen die op vakantie gevonden had en nu doe ik het zelf. We moeten nog wat uurtjes volmaken voordat we terug naar de Oaklodge gaan en dan is het feest echt over. Morgen gaan we de auto wegbrengen en dan zijn we homeless.
Alles zo ingepakt in de auto dat de douane niet gaat zoeken. Niet dat er zoveel bij zou zitten wat illigaal zou zijn. Maar alles uitpakken zou een ramp zijn gezien de hoeveelheid. We koken ons laatste maaltje en we gaan maar naar bed.
Vroeg op en de tegels halen want we moeten om 9 uur bij JAS (shipping agent) zijn. Snel snel nog even impregnatiemiddel en speciale "modder"verf gekocht en dan is het zover. Komen we op tijd aan bij JAS, blijkt dat we er pas om 11 uur hadden moeten zijn. Wachten geblazen. Dan komen de douane en inpakbedrijf en het feest kan beginnen. In Ghana was de auto in een half uur vastgesjord, nou dit bedrijf heeft daar ruim 2 uur voor nodig gehad. Niet alleen een knurft die de auto moest borgen, maar ook al die lui die erom heen staan te niksen. Peter is op een gegeven ogenblik maar zelf de boel gaan vasttimmeren en vastzetten met touwen want anders hadden we nu nog gestaan. We hadden nog even wat benauwde momenten. We wisten niet of de duoane de tegels wel zou goedkeuren, maar hij deed daar erg makkelijk over. Toen roken we opeens een raar oplosmiddel luchtje. Oeps, de impregnering, we waren er niet zo blij mee maar fluitend zij we doorgegaan met alles in de container te zetten. Na uren kloten staat de auto met alle spullen in de container, waarbij ik m'n hart vasthield hoe het ingepakt was, en worden we door de shipping agent naar het hotel teruggebracht.
Wat voelden we ons homeless en zielig. Oh wat hadden we al een heimwee terwijl we er nog waren. Op bed zitten we nog alle foto's te bekijken en denken terug aan alles en iedereen.
Ons laatste avondmaal willen we bij die Thai om de hoek doen, maar die is op maandag gesloten. Dus dan maar portugees eten. Het eten was zoals we ons voelden, KLOTE.
Vandaag is de laatste dag in ZA. Ik was van plan om m'n haar gewoon grijs te laten en direct te laten kort knippen als ik thuis kwam. Maar als ik in de spiegel keek dan beviel dat grijs me toch niet zo, dus hup naar de kapper even m'n haren laten verven.
Detlev brengt ons even naar Waterfront, waar we naar het aquarium gaan. Indrukwekkend groot en mooi museum/quarium waar we nog even heerlijk ronddwalen en toeristje zijn. Van ons laatste geld kopen we een hangmat en twee haaienkaarten. We lopen terug naar het hotel want straks kan Detlev ons wegbrengen naar het vliegveld. Ik ben niet zo'n held in het verkeer en ik ben heel erg bang als Detlev al driftend door de bergen rijdt om ons weg te brengen naar het vliegveld. Zal ik een heel jaar bush overleven en straks in een stompzinnig auto-tje omkomen. Het feit dat dit getypt wordt is wel het bewijs dat we heelhuids zijn aangekomen maar het was ook maar net aan.
We checken en zoals het altijd bij de luchtvaartmaatschappij van het land met de langste mensen, is
het weer eens niet goed geregeld dat Peter een plekje heeft met wat meer beenruimte.
We zijn nog niet terug in Europa en je ergert je alweer aan van alles.
We zien wel hoe en waar we terecht komen en wachten in de vertrekhal totdat we weg kunnen.
Om de tijd te doden kopen we nog twee flessen drank (Klippies en Safari) en dan zwaaien we ons AFRIKA uit.
20-06-2004 Kruger park: Skukuza 78 km vanaf de gate. (Kruger Nat Park R120 p/p/24h, camping R95, rondavels R450). Zeer uitgebreid kamp met bank, winkels, hele goede hete douches. Restaurant (buffet) is heel gezellig en goed en R100 p/p.
Kruger is een heel luxe National Park. Asfaltwegen, zeerluxe accomodaties en picnicplekken. Je kan gewoon een skottelbraai (schotel-bbq) huren voor 10 rand en er staat een ketel water te koken voor de thee en je kan gewoon een gastel gebruiken. 21 t/m 22 06-2004 Kruger park, Satara camp. Leuk maar ietsje minder luxe vergeleken met Skukuza. Nightdrive gedaan die wel aardig was.
23-04-2004 Molhollohollo rehabilitatie centre (S24 30,410 E30 54,156, R60 p/p). Zeer goed centrum waar vooral roofvogels en gieren opgevangen worden, maar ook cheetah's, servals etc. Zeer goede uitleg over de opvang en dieren.
Molhollohollo Camp (S24 30,193 E30 50,219 R95 voor 4 pers). Gloednieuw, mooi, gezellig mooie tuin en gastvrije camping met heele ruime douches/baden en een super vriendelijke beheerster die goed nederlands spreekt. Vergeet ook het restaurant niet, heel lekker en niet duur. We zijn ook nog even bij het Mohollohollo tented camp (lodge, R550 p/p) wezen kijken, om daar te komen moet je door een wildparkje rijden waar ze zebra, giraffes, neushoorns etc hebben.
24-06-2004 Via de Blyde River Canyon (het bovenste deel Duivels Spreekstoel, is het mooist, naar Graskop. Graskop is niets bijzonders. Holiday Resort (S25 55,907 E30 ,786, R325 per huisje) Alleen maar vanwege de kou een kaal huisje genomen.
25-06-2004 MacMac falls (R10) en Gods Window waren het bezoeken niet waard. Qua slaapplaats gingen we weer naar Andre (collega) in Heidelberg toe.
26-04-2004 t/m 30-06-2004 Johannesburg/Heidelberg inkopen bij 4X4 Megaworld gedaan voor de auto.
01-07-2004 Durban, terug naar Caravan Park Durban (S29, 55,749 E31, 00,221).
02-07-2004 t/m 06-07-2004 Pennington ten zuiden van Durban. River Valley Campsite Pennington, ziet er goed uit (huisjes R280, camping R85).
Wild Coast (Transkei), route van Durban naar Kaapstad via de kust is veel mooier dan via de Karoo. Ondanks de wildwest verhalen over Transkei, zijn de wegen goed en de mensen vriendelijk.
St John's, BuloloCampsite (S31 38,884 E29 30,956) 5 km buiten St John's. Ligt vlak aan strand en aan een soort meertje. Niet echt een leuke plek.
Coffee Bay, Coffee Shack (S31 59,261 E29 08,851). R40 p/p . Schitterend plekje en een gezellige backpackers place. Gratis surflessen.
Port Elizabeth
Ocean View Hug a cub ten zuiden van Port Elezabeth (R25 p/p). Heel erg, maar toch ook weer leuk om een baby leeuwtje te kunnen vasthouden en aaien (R35 p/p).
Cove Rock, Lagoon Valley Resort (S33 03,931 E27 50,295). Lekker plekje in de duinen, aan een lagoon. Staat niet aangegeven.
Tsitsikamma Nat Park via de R102 (40R p/p, R140 camping)
Plettenberg Bay Aventura Camping (S33 59,736 E23 23,985) een paar km ten noorden van Plettenberg Bay. Goede plek aan een lagoon, veel bomen en alle faciliteieten zoals wasmachine etc.
Knysna is een leuk plaatsje, maar wel typisch toeristisch
Knysna Elephant Park (S34, 02,464 E23, 15,850)(R90 p/p voor 30-60 min)
Cape Town, Oak Lodge (S33 56,143 E18 986) op Breda (R180 p/room, R210 p/flat, parking R20).
Millers Point (S34 13,707 E18, 28,219) caravan park (R63). Dit caravan park is zeker een aanrader, lekker rustig plekje met uitzicht op de Indische oceaan. Het naast gelegen restaurant Black Merlin, is niet een goedkoop maar wel goed en zeker gezellig plekje om te dineren.
De weg die van Kaapstad naar Kaap de Goede Hoop gaat (via de west route) is schitterend (tol R20). Neem deze weg aan het einde van de middag, de zonsondergangen zijn spectaculair.
Wijn streek: Paarl River Resort (S33 47,751 E18 57,707) 5km in the direction of Fransche Hoek.
Stellenbosch Huis Chuffy (S33 56,292 E18,51288) Backpackers waar we in de voortuin gestaan hebben.