Iedereen waarschuwt dat je altijd tijd tekort komt. Nou, dat klopt!! We hadden geen rekening gehouden met het feit dat je van iedereen nog even gedag wilt zeggen en dat je op het laatste moment nog van alles vergeten bent. Ik keek naar de bergen troep die nog in de auto moesten en de moed zonk in m'n schoenen. We hadden eerst een weekendje moeten gaan proefdraaien om een beetje het gevoel te krijgen wat het beste waar kan, maar vooral hoeveel. Helaas was daar geen tijd meer voor geweest.
Een bijkomend probleempje was dat we nog even mijn Honda moesten overschrijven op naam van een collega. Dit verliep niet geheel vlekkeloos. Ik liep erbij als een kip zonder kop, dus ik was van alles en nogwat kwijt. Om te kunnen overschrijven heb je je rijbewijs nodig. Die had ik de hele donderdag 31 juli bij me gehad, MAAR toen ik de papieren bij elkaar deed miste ik mijn rijbewijs, en ik wist zeker dat ik die om 4 uur nog had, want toen is het internationale rijbewijs aangemaakt. Zonder rijbewijs kunnen we niet weg. Dus het gevolg was, dat alles weer uit de auto moest!!! Stressen en we besluiten dat Kees toch gelijk gaat krijgen en dat we wel op maandag weggaan. We moesten wel op een werkdag vertrekken want we moesten in Brussel een visum voor Mauretanie halen. Om 2 uur 's nachts zijn we gaan slapen en uiteraard om 5 uur weer wakker. Nog een keer door alle zooi heen. Vervolgens stap voor stap de dag ervoor nagelopen en toen wist ik het, het moest op de vliering liggen. De vliering ligt helemaal vol met alle persoonlijke spullen m.a.w. heel veel troep. Gelukkig lag het rijbewijs gewoon op zolder vlak voor je neus als je naar boven loopt. Wat een opluchting we kunnen toch weg. Het werd wat later dan 6 uur 's ochtends maar beter ietsje later dan een paar dagen later.
Om 9 uur hebben we afscheid genomen van Coonan, Eopatra en Spartacus (3 van onze "heilig verklaarde" katten). Dit ging uiteraard gepaard met heel veel tranen en schuldgevoel. Toen afscheid nemen van Anna (Roberto's vriendin) en de sleutels inleveren bij Bart (Peter zijn broer). Althans dat dachten we, want achteraf bleek dat de sleutels gewoon in de poort zaten. Vervolgens bij mijn moeder langs en heel veel kusjes aan Nikki gegeven (onze oudste kat). En daar gingen we!!!!
Africa here we come!! Eerst even wat diesel tanken (230 liter) bij Dol in Voorhout. Daar kregen we onze eerste welgemeende adviezen. Nog geen 5 km op weg zijnde. We hadden de verkeerde banden, verkeerde olie (je moet dunne olie nemen voor warm weer want die wordt dik als het warm wordt!!!!!) en verkeerde bouten. We gokken het er maar op dat onze Toyota expert Peter tesamen met Tijsterman in Waddixveen er meer verstand van hebben en rijden lachend weg. Het is schitterend weer en we rijden met een snelheid van zo'n 100-110 km/uur om 10.30 de grens over.