Op 2 augustus rijden we Frankrijk binnen. We zijn van plan om zoveel mogelijk over de route national te rijden. Uiteraard om tolgeld te sparen en ook omdat onze zebra niet veel harder gaat dan 100 km/u. Wat heeft de tolweg dan voor zin? Het verloopt vlotjes en we passeren Parijs zonder enig oponthoud. De route national is erg mooi om te rijden, alleen is ie wat minder goed aangeduid dan de tolwegen. Aangezien we nog niet de route in de gps hebben gezet en de kaart niet zo goed de details laat zien, raken we natuurlijk een paar keer de weg kwijt. Maar ach, wat maakt een paar kilometer extra uit op een planning van 40000 km?
We hebben geen zin om in het donker te rijden, dus om een uur of zeven zoeken we in de buurt van Orleans een camping op. We vinden zo'n doorreizigerscamping, waar we een plekje in de schaduw vinden. De tent staat al snel en je ziet de voorbijgangers verbaasd kijken naar ons zwartwitte gevaarte met tent op het dak. Nadat we de stoelen en zo uit de auto hebben gehaald, willen we een flesje Rose van thuis openen. Helaas hebben we de kurkentrekker in het belgische bos laten liggen! Dan maar leentjebuur spelen bij onze (natuurlijk) nederlandse buren. Een stelletje die met de sleurhut op weg zijn naar de Dordogne. Even een 'gezellig' praatje gemaakt over de standaard dingen als, waar gaan jullie naar toe en welke route. Ze vertelden dat ze via Parijs waren gekomen en dat het verkeer die dag een drama zou zijn geweest. Nou, daar hebben wij niets van gemerkt! We hebben nog geen vijf meter file gezien, terwijl volgens de nieuwsberichten er 750 km file stond op de franse snelwegen!
's Avonds gaan we toch maar de gps programmeren voor de volgende dag. En dat blijkt niet te werken! Ondanks dat het eerder wel werkte, lukte het nu niet om de hightech apparaten met elkaar te laten praten. Groot probleem, want die hebben we toch wel een paar keer nodig in Afrika. Na wat zoekwerk, besluit ik hulp in te gaan roepen. Zonder internet een probleem oplossen is tegenwoordig zo goed als onmogelijk en op die camping heb ik geen aansluiting kunnen ontdekken. Dus maar even met Nederland gebeld en Henk Nachtegaal is gelijk voor me gaan zoeken naar mogelijke oorzaken. Na een half uurtje belde hij terug en was het probleem opgelost. Henk, nogmaals bedankt!
De volgende dag (zondag) rijden we verder zuidwaarts met een geprogrammeerde gps en bereiken in de middag moeiteloos de Pyreneeen. De eerste uitdaging voor de auto, want daar gingen we behoorlijk steil omhoog. Het grootste deel doet ie het met twee vingers in de neus (oftewel twee cylinderstangen in het luchtfilter), maar op de echte stijle stukken moeten we toch een tandje erbij schakelen en uitwijken naar de vrachtwagenbaan. Maar wat wil je met een auto die over de drie ton weegt? Als een klimgeit rijden we naar 2400 meter en tegen de avond rijden we Andorra, het belastingvrije staatje tussen Frankrijk en Spanje, binnen.